Μερικές από τις πιο γνωστές τεχνοτροπίες που μπορεί να κάνει ο καθένας αν έχει τα κατάλληλα υλικά είναι οι παρακάτω:

1. Τεχνοτροπία βούρτσας

Ίσως από τις πιο απλές μεθόδους είναι η τεχνοτροπία της βούρτσας. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να περάσετε πρώτα ένα χέρι χρώμα βάσης και αφού το αφήσετε να στεγνώσει καλά να περάσετε ένα δεύτερο χέρι διαφορετικού χρώματος αναμειγμένο με glaze βερνίκι (είναι ειδικό διακοσμητικό βερνίκι ή γαλάκτωμα νερού που επιτρέπει διάφορες τεχνοτροπίες. Στην αγορά θα βρείτε κάποια με ειδικά εφέ πχ κρακελέ,ξύλου,μετάλλου…) το οποίο πριν στεγνώσει να το “βουρτσίσετε” ορίζοντια ή κάθετα με με βούρτσα. Το ίδιο περίπου αποτέλεσμα μπορείτε να πετύχετε αν χρησιμοποιήσετε αντί για βούρτσα μια ψάθινη σκούπα.

2.Τεχνοτροπία λινού

Η τεχνοτροπία του λινού είναι παρόμοια με αυτή της βούρτσας με μόνη διαφορά ότι εδώ η βούρτσα είναι αρκετά πιο πυκνή και γίνονται ταυτόχρονα και οριζόντιες και κάθετες γραμμές στο δεύτερο χέρι, δίνοντας την ψευδαίσθηση ενός λινού υφάσματος. Συνήθως γίνεται σε λευκό χρώμα σαν βάση και ανοιχτό γήινο σαν δεύτερο χέρι. Η μόνη προσοχή που θα πρέπει να δώσετε είναι να είναι όσο γίνεται ευθείες οι γραμμές. Αν χρησιμοποιήσετε λευκό σαν βάση και μπλε σαν δεύτερο μπορείτε να δώσετε την αίσθηση του blue jean με την ίδια τεχνική.

3. Τεχνοτροπία με πλαστική σακούλα

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα τεχνοτροπία είναι αυτή με τη χρήση νάυλον πλαστικής σακούλας πάνω σε ρολό ή και χωρίς ρολό. Η διαδικασία βαφής είναι πάλι η ίδια, αφού πρέπει να βάψετε ένα χρώμα βάσης να το αφήσετε να στεγνώσει και μετά αφού περάσετε με το δεύτερο χρώμα ενώ είναι ακόμα νωπό, με το ρολό με τη σακούλα να περάσετε από πάνω. Εναλλακτικά μπορείτε να βάψετε το δεύτερο χέρι με το ρολό με τη σακούλα (αν και θα στάζει περισσότερο). Κατά διαστήματα θα πρέπει να αλλάζετε σακούλα και στις δύο περιπτώσεις.

4.Τεχνοτροπία με σφουγγάρι

Στα υπέρ της, σε σχέση με άλλες τεχνοτροπίες και ειδικά αν χρησιμοποιηθούν όχι ιδιαίτερα έντονοι χρωματισμοί, ότι δεν “κουράζει” τόσο το μάτι ακόμη κι αν εφαρμοσθεί σε πολύ μεγάλες επιφάνειες.

Εδώ, όπως είναι προφανές, εκτός των απαραίτητων βασικών εργαλείων για βάψιμο θα χρειαστείτε επιπλέον ένα φυσικό σφουγγάρι και έναν κουβά με νερό.

Βάφετε αρχικά  τον τοίχο με την κλασσική διαδικασία στο πιο ανοιχτό χρώμα και το αφήνετε να στεγνώσει. Στη συνέχεια βρέχετε το σφουγγάρι, το στύβετε πολύ καλά και το βουτάτε στο 2ο χρώμα, το καλά και το περνάτε με ταμποναριστές κινήσεις και κυκλική φορά  πάνω στον τοίχο.

Kάθε φορά που χρησιμοποιείτε το σφουγγάρι αυτό θα πρέπει να είναι απλά νωπό και με πολύ μικρή ποσότητα μπογιάς, πολύ καλά στυμμένο δηλαδή, διαφορετικά το 2ο χρώμα θα επικαλύψει σχεδόν πλήρως την αρχική απόχρωση του τοίχου και το μοτίβο της τεχνοτροπίας επί της ουσίας θα καταστραφεί.

Όσο πιο πετυχημένα κατορθώσετε να “σβήσετε”, αρμονικά και φυσικά, τα σχήματα που δημιουργεί το σφουγγάρι μέσα στο γενικό φόντο της πρώτης απόχρωσης που βάψατε τον τοίχο, τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα θα είναι το αποτέλεσμα και αυτή ακριβώς είναι και η δυσκολία στην επιτυχία της συγκεκριμένης τεχνοτροπίας.

Όλοι έχουμε δει τοίχους που “ισχυρίζονται” ότι είναι βαμμένοι με αυτήν την τεχνική, όμως στη πραγματικότητα η εικόνα που δίνουν είναι εκείνη των ακαθόριστων και “άτσαλα” σχεδιασμένων κύκλων μιας απόχρωσης πάνω σε μια άλλη. Στις επαγγελματικές εφαρμογές της όμως η κίνηση που διέγραψε το σφουγγάρι στον τοίχο διακρίνεται με δυσκολία και τα χρώματα “στις ενώσεις” τους έχουν αναμιχθεί με τέτοιο τρόπο που, παρά την διαφορά ανά σημεία του τοίχου σε σκούρο-ανοιχτό, το αποτέλεσμα δείχνει ενιαίο, σχεδόν σαν να μην πρόκειται μπογιά αλλά για χαρτί ή ύφασμα.

5. Τεχνοτροπία με ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ του ΙΔΙΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ

 Αν όμως σας αρέσει το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης  που έχει περίπου την όψη …αφηρημένου πίνακα ζωγραφικής, μπορείτε απλώς να εντάξετε και τις …ατέλειες στην όλη δημιουργία, αφήνοντας επίτηδες τα σημεία που ενώνονται οι διαφορετικές αποχρώσεις να ξεχωρίζουν με μερικές πινελιές που θα ανακατεύουν τα χρώματα σε εκείνα τα σημεία και θα δημιουργούν φωτοσκιάσεις, ενώ ένας επαγγελματικός τρόπος για να …αγγίξει την τελειότητα το τελικό αποτέλεσμα είναι ακριβώς σε εκείνα τα σημεία να το χρώμα με ημιδιαφανή μπογιά, που θα βρείτε σε μεγάλα χρωματοπωλεία και είναι προϊόν διαθέσιμο από λίγες εταιρίες χρωμάτων.

 Σε κάθε περίπτωση θα δουλέψετε καλύπτοντας ολόκληρο το ύψος του τοίχου από το δάπεδο έως την οροφή, με όσο περισσότερες αποχρώσεις (τουλάχιστον 4-5) της ίδιας ακριβώς χρωματικής παλέτα

 Ανεξάρτητα δηλαδή από την γενική απόχρωση που θα προτιμήσετε για το πιο σκούρο από όλα τα χρώματα, όλα τα υπόλοιπα θα τα επιλέξετε με την σειρά ακριβώς που θα τα βρείτε στην βεντάλια χρωματολογίου. Σε κάθε άλλη περίπτωση όχι μόνο το συνολικό αποτέλεσμα δεν θα έχει αυτό το φυσικό”σβήσιμο” από τον πιο σκούρο προς τον πιο ανοιχτό τόνο, αλλά έστω και η στοιχειώδης καλλιτεχνική ένωση των χρωμάτων δεν είναι δύσκολη αλλά απλώς …ακατόρθωτη.